پیرسینگ گوش یا سوراخ کردن گوش ساده‌ترین نوع عمل زیبایی است که در بین خانم‌ها و حتی برخی از آقایان طرفداران زیادی دارد. برای سوراخ کردن گوش محدوده سنی خاصی وجود ندارد. خوشبختانه امروزه به جای استفاده از روش سنتی که شاید چندان هم بهداشتی نبود، از دستگاه‌های مخصوص سوراخ کردن گوش استفاده می‌شود.
توصیه ما این است که قسمت‌های غضروفی گوش را دستکاری و سوراخ نکنید. چون گاهی اوقات به عفونت‌های غضروفی منجر می‌شود که در موارد پیشرفته کار به جراحی و تخلیه چرک می‌انجامد. پیرسینگ گوش شاید در ظاهر ساده به نظر برسد اما اگر به درستی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نگیرد، می‌تواند خطرناک باشد؛ بنابراین در این مطلب به معرفی مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن گوش پرداخته‌ایم.
با گالری پرسته همراه باشید.
انواع روش‌های سوراخ کردن گوش
پیرسینگ گوش (Ear Piercing) به‌طورکلی به معنای سوراخ کردن بافت گوش برای قرار دادن جواهرات زینتی از جمله گوشواره پیرسینگ است. سوراخ کردن گوش در نقاط مختلف مثل نرمه، لاله یا بخش‌های غضروفی می‌تواند انجام شود. این کار به چند روش متفاوت صورت میگیرد که در ادامه معرفی کرده‌ایم.
سوراخ کردن گوش با تفنگ گوش سوراخ کن
افراد متخصص از ابزارهای تجاری سوراخ کردن گوش استفاده می‌کنند که در اصطلاح به آن تفنگ گوش سوراخ‌کن گفته می‌شود. تفنگ گوش سوراخ‌کن به صورت خودکار سوراخی در گوش ایجاد کرده و میخ گوشواره را درون سوراخ قرار می‌دهد.
سوراخ کردن گوش با سوزن
در این روش، متخصص یک سوزن توخالی را در محل مورد نظر فرو می‌کند. سپس میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره سوزن شده و درون سوراخ قرار میگیرد. این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملاً بهبود پیدا کند. انجام پیرسینگ گوش با آنژیوکت به جای سوزن مخصوص هم امکان‌پذیر است.
سوراخ کردن گوش با دو سوزن
در روش سوراخ کردن گوش با دو سوزن، ابتدا یک سوزن خیلی کوچک در محل سوراخ وارد می‌شود. سپس از طرف مقابل یک سوزن بزرگ و توخالی در راستای سوزن کوچک وارد سوراخ شده و سوزن کوچک را در بر میگیرد. در ادامه سوزن کوچک از سوراخ گوش خارج می‌شود و مشابه تکنیک قبل میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره‌ی سوزن بزرگ شده و درون سوراخ قرار میگیرد. سپس سوزن بزرگ خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ گوش باقی می‌ماند. در انتها قسمت دیگر گوشواره به میخ آن وصل می‌شود. مشابه روش قبل، این گوشواره اولیه است و باید برای مدتی مشخص درون سوراخ باقی بماند تا زخم کاملاً بهبود یابد.
مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن گوش
رعایت بهداشت، استفاده از پماد، عدم‌تماس موضع با آب و انتخاب گوشواره‌های سبک از مهم‌ترین نکات بعد از سوراخ کردن گوش است. همچنین نباید قسمت‌های غضروفی گوش را سوراخ کنید چون به عفونت غضروفی منجر می‌شود.
ممکن است بعد استفاده از زیورآلات در محل سوراخ کردن گوش، ترشحات خشکی دیده شود که به دلیل حساسیت به فلزات، مخصوصاً آلیاژ‌های نیکل است. البته برخی از افراد به طلا و نقره هم حساسیت نشان می‌دهند؛ چون در ترکیبات برخی از مصنوعات طلاهای کم‌عیار هم از نیکل استفاده می‌شود.
به طور کلی، با سوراخ کردن گوش زخم کوچکی در ناحیه به وجود می‌آید که استفاده از پماد‌هایی مثل تتراسایکلین در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اولیه به مدت حداقل ۳ بار در روز می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر بعد از ۲۴ ساعت میزان درد بیشتر شد یا در محل سوراخ شدن قرمزی و تورم به وجود آید، فرد باید به پزشک مراجعه کند. چون احتمالاً باید آنتی‌بیوتیک خوراکی مصرف کند.
یکی دیگر از مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن گوش این است که از گوشواره‌های خیلی سنگین استفاده نکنید. چون این امر باعث می‌شود نرمه‌ی گوش کشیده و سوراخ تعبیه شده بزرگ شود که از نظر زیبایی هم چندان جالب نیست. البته عموماً بعد از سوراخ کردن گوش، باید از یک گوشواره‌ی مخصوص استفاده کنید. اگر سوراخ در نرمه گوش باشد، بعد از ۶ هفته می‌توانید گوشواره‌ی مخصوص را کنار بگذارید. اما اگر بخش غضروفی گوش خود را سوراخ کرده باشید، باید تا ۱۲ هفته از گوشواره‌ی اولیه استفاده کنید.
از شستن محل سوراخ گوش با شامپو و دیگر شوینده‌های مخصوص مو بپرهیزید. چون مواد موجود در این گونه شوینده‌ها ممکن است باعث ایجاد عفونت شدید شوند؛ بنابراین در زمان حمام کردن حتماً با یک پوشش پلاستیکی، روی گوش‌ها را ببندید تا خیس نشود و در معرض شامپو قرار نداشته باشند.
بعد از سوراخ کردن گوش حتماً از روبالشتی‌های تمیز که بافت ریز و یکپارچه دارند استفاده کنید تا گوشواره به آن گیر نکند. از خوابیدن روی پیرسینگ گوش هم اجتناب کنید.
پیش از تمیز کردن محل پیرسینگ، حتما دست‌های خود را با آب و صابون آنتی‌باکتریال بشوئید و با دستمال کاغذی خشک کنید. همچنین مطمئن شوید پنبه یا دستمالی که برای پاک کردن سوراخ استفاده می‌کنید، کاملاً تمیز و عاری از باکتری است.
مراقبت بعد از سوراخ کردن گوش در نوزادان
توجه به وضعیت نوزادان بعد از سوراخ کردن گوش بسیار مهم است. علاوه بر مواردی که در بالا ذکر کردیم، حتماً کارهایی که در ادامه نوشته‌ایم را هم مدنظر داشته باشید تا خدایی نکرده برای فرزند شما مشکلی پیش نیاید:
- روزانه چند مرتبه گوش نوزاد را چک کنید تا در صورت بروز عفونت، به سرعت آن را درمان کنید.
- در صورت عفونت کردن گوش نوزاد، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا شنوایی و سلامت گوش او را معاینه کند. چون عفونت گوش می‌تواند به شنوایی فرد آسیب برساند.
- در حمام با یک پوشش پلاستیکی گوش نوزاد را بپوشانید تا مواد شوینده و آب با آن تماس پیدا نکنند.
- برای نوزادان فقط گوشواره از جنس طلا یا روکش طلا تهیه کنید. هر جنس دیگری ممکن است باعث بروز حساسیت یا عفونت شود.
نشانه‌های عفونت بعد از سوراخ کردن گوش
عفونت پیرسینگ گوش به دلیل تماس دست یا جسم خارجی آلوده ایجاد می‌شود. عامل عفونی ممکن است در زمان سوراخ کردن گوش و توسط سوزن یا ابزار غیراستریل منتقل شود یا ناشی از عدم رعایت اصول بهداشتی در دوره بهبود زخم باشد.
نشانه‌های عفونت بعد از پیرسینگ شامل موارد زیر است:
- قرمزی و تورم
- تب کردن
- درد
- ترشحات زرد یا سبز رنگ با بوی بد
توجه داشته باشید که اگر عفونت به صورت موضعی و در گوش باشد، به آن عفونت پری‌کندریت (Perichondritis) یا عفونت گوش خارجی گفته می‌شود. اما در موارد شدیدتر عفونت وارد جریان خون می‌شود که در این حالت منجر به عفونت خون یا سِپسیس (Sepsis) می‌شود. با اینکه سِپسیس معمولاً خطر زیادی ندارد اما در صورت گسترش یافتن و درمان نشدن می‌تواند باعث شوک عفونی (شوک سِپتیک) و در نهایت مرگ شود.
عفونت غضروف گوش بسیار خطرناک‌تر از عفونت نرمه گوش است. این عفونت در اثر سوراخ کردن غضروف گوش ایجاد می‌شود. از آنجایی که غضروف عروق خونی کمتری دارد، امکان مقابله‌ی گلبول‌های سفید با سلول‌های عفونی در آن کمتر است و در نتیجه عفونت در این ناحیه می‌تواند خطرناک‌تر باشد. به علاوه دوره درمان عفونت غضروف گوش طولانی‌تر است و بیشتر از ۳ ماه طول می‌کشد. عفونت غضروف گوش می‌تواند به سرعت به داخل غضروف سرایت کرده و مشکلات جدی‌تری ایجاد کند؛ بنابراین باز هم توصیه می‌کنیم تا حد امکان سراغ سوراخ کردن گوش در بخش‌های غضروفی نروید.
درمان عفونت سوراخ گوش
عفونت سوراخ گوش یکی از شایع‌ترین عوارض پیرسینگ است. اما توجه داشته باشید که در زمان عفونت پیرسینگ نباید حلقه را از محل سوراخ خارج کنید. این کار باعث بسته شدن سوراخ و باقی ماندن عفونت می‌شود که می‌تواند خطرناک باشد. با در نظر داشتن این نکته به روش‌های زیر برای درمان عفونت سوراخ گوش توجه کنید.
مصرف آنتی‌بیوتیک
برای درمان عفونت گوش و غضروف می‌توانید با مشورت پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف کنید. فقط توجه‌داشته باشید که آنتی‌بیوتیک‌های معمولی برای درمان عفونت پیرسینگ گوش و غضروف چندان مفید نیستند. به همین خاطر اگر محل پیرسینگ دچارعفونت شده، لازم است از آنتی‌بیوتیک‌های بسیار قوی استفاده کنید. به طور مثال، سیپروفلاکساسین یکی از رایج‌ترین داروهای آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت پیرسینگ گوش و غضروف است؛ اما کودکان به هیچ عنوان نباید از آن استفاده کنند.
پماد تتراسایکلین
پماد تتراسایکلین (Tetracycline) یکی از گزینه‌های درمانی مناسب است که برای سوراخ كردن گوش و عفونت احتمالی پس از آن تجویز می‌شود. برای درمان عفونت پیرسینگ گوش باید از پماد تتراسایکلین ۳ درصد استفاده کنید. با این وجود نباید به صورت خودسرانه پماد آنتی بیوتیک مصرف کنید.
طریقه مصرف دارو به این شکل است که ابتدا باید گوش عفونی را با محلول آب و نمک شستشو داده و چرک‌ها و آلودگی‌های اطراف سوراخ گوش را پاک کنید. سپس گوش را با یک پارچه یا گاز استریل خشک کنید. بعد به اندازه سر انگشت از پماد را روی سوراخ گوش بمالید. این کار روزانه یک تا ۳ مرتبه (با نظر پزشک) تکرار کنید تا عفونت به سرعت برطرف شود.
پماد جنتامایسین
جنتامایسین (Gentamicin) یک داروی آنتی بیوتیکی است که برای از بین بردن عوامل باکتریایی تجویز می‌شود. معمولاً برای درمان عفونت گوش سوراخ شده باید روزانه ۳ یا ۴ مرتبه (با نظر پزشک) از پماد جنتامایسین استفاده شود. روش مصرف دارو به این ترتیب است که ابتدا باید دست‌ها را بشویید. سپس گوش عفونت کرده را به کمک محلول آب و نمک و دستور ذکر شده در قسمت بعدی شستشو دهید و آلودگی‌های اطراف زخم را به آرامی پاک کنید. سپس گوش را به کمک یک گاز استریل به آرامی خشک کنید. بعد مقدار کمی از پماد را اطراف سوراخ گوش بمالید و در نهایت دست‌ها را ضد عفونی کنید.
آسپرین
آسپرین برای درمان عفونت پیرسینگ گوش و غضروف نیز بسیار موثر است. ثابت شده که آسپرین می‌تواند روند بهبودی را تسریع کند. برای انجام این درمان ابتدا یک قرص آسپیرین بردارید و آن را داخل یک کاسه قرار بدهید. هنگامی که قرص آسپرین را له می‌کنید، چند قطره آب هم به آن اضافه کنید. خمیر به‌دست‌آمده را مستقیماً روی منطقه‌ی آسیب‌دیده بمالید و اجازه دهید به مدت حدود ۱۰ دقیقه بماند. سپس آن را با دستمال تمیز و خشک کنید. بهتر است این کار را حداقل ۲ بار در روز انجام دهید.
روش درمان عفونت غضروف گوش
معمولاً دوره بهبودی پیرسینگ غضروف گوش طولانی‌تر از پیرسینگ نرمه گوش است. عفونت سوراخ غضروف هم خطرناک‌تر و درمان آن مشکل‌تر است. اما به طور کلی برای درمان عفونت غضروف گوش در موارد خفیف به توصیه‌های زیر توجه کنید:
- روزانه سه مرتبه محل سوراخ را با محلول آب و نمک (مطابق دستور قسمت قبل) شستشو دهید. حتما پس از شستن گوش، دو طرف آن را با یک پارچه استریل خشک کنید.
- از مصرف خودسرانه الکل، هیدروژن پراکسید، پمادهای آنتی بیوتیک و سایر داروها پرهیز کنید. این داروها اگر به درستی و با دوز مناسب استفاده نشوند، دوره بهبودی زخم شما را طولانی می‌کنند.
- به هیچ عنوان گوشواره را از سوراخ غضروف خارج نکنید. ترجیحاً از گوشواره‌ی طلا استفاده کنید تا فرآیند بهبود تسریع یابد.
روش‌های درمان خانگی برای گوش تاره سوراخ شده
در ادامه چندین روش درمان خانگی برای گوش تاره سوراخ شده را برایتان نوشته‌ایم که می‌توانید در صورت دسترسی نداشتن به پزشک یا دارو از آنها کمک بگیرید.
۱. روغن درخت چای
روغن درخت چای درمان خانگی بسیار مؤثری برای درمان عفونت پیرسینگ غضروف گوش است. این روغن دارای خواص ضد باکتری است و باعث ایجاد سوزش یا تحریک پوست نمی‌شود. برای انجام این درمان فقط کافی است ۲ تا ۳ قطره روغن درخت چای را روی پنبه بریزید و آن را در منطقه‌ی اطراف پیرسینگ بمالید. باید این کار را دو بار در روز و تا زمانی که تورم دور سوراخ به طور کامل برطرف شود، تکرار کنید.
۲. کمپرس آب گرم و نمک دریا
آب داغ و نمک دریا را با هم مخلوط کنید و یک تکه پارچه را در آن خیس کنید. سپس آن را روی سوراخ گوش بگذارید، زیرا این کار سبب کاهش التهاب و درد می‌شود. البته در صورت دسترسی نداشتن به نمک دریا می‌توانید از کمپرس آب گرم استفاده کنید چون در درمان عفونت گوش و غضروف مفید است.
۳. آب لیمو
لیمو به علت خواص ضد التهابی و ضدعفونی‌کننده‌ای که دارد، برای درمان عفونت پیرسینگ بسیار عالی بوده و ثابت شده که می‌تواند روند بهبودی را سرعت ببخشد. برای انجام این کار، آب نصف یک لیمو را بگیرید. آب لیمو را با آب مخلوط کنید و بعد یک تکه پنبه را در محلول به دست آمده خیس کنید. پد را روی سوراخ گوش یا غضروف بمالید و این روند را دو تا سه بار در طول روز تکرار کنید.
۴. عسل
عسل دارای خواص شفابخش است و معمولاً برای درمان سوختگی‌ها، زخم‌ها و سایر مشکلات پوستی استفاده می‌شود.
۵. سرم نمکی
سرم نمکی یا همان محلول سالین یکی از روش‌های درمان خانگی برای گوش تاره سوراخ شده و پیرسینگ بدن است. البته فقط در صورتی که عفونت گوش و غضروف خفیف باشد، با محلول سالین می‌توانید آن را درمان کنید. در موارد شدیدتر باید به پزشک مراجعه کنید.
خیلی ساده خودتان در خانه می‌توانید سرم نمکی درست کنید. برای این منظور، یک پیمانه آب را بجوشانید. پس از خنک شدن آب، چند قاشق غذاخوری نمک دریا (یا نمک معمولی) به آن اضافه کنید و هم بزنید. سپس یک تکه پنبه را در محلول خیس و منطقه‌ی آسیب‌دیده را تمیز کنید. این کار را هر روز و به مدت یک هفته تکرار کنید تا تورم و التهاب اطراف سوراخ از بین برود.
۶. الکل و پنبه‌ی تمیز
بهتر است روزی ۳ مرتبه با الکل و پنبه‌ی تمیز یا گوش پاکن محل سوراخ را کاملاً تمیز و ضدعفونی کنید. یادتان باشد که باید هر دو طرف گوش را تمیز کنید. حتماً بدنه‌ی گوشواره را هم با الکل ضدعفونی کنید. به هیچ عنوان از گوشواره‌ای که با گوش عفونی تماس داشته است، استفاده نکنید. قبل از داخل کردن دوباره‌ی گوشواره، آن را به یک پماد ضد باکتری آغشته کنید.
بهترین سن برای سوراخ کردن گوش
برای سوراخ کردن گوش محدوده‌ی سنی خاصی وجود ندارد. خوشبختانه امروزه به جای استفاده از روش سنتی از دستگاه‌های مخصوص سوراخ کردن گوش استفاده می‌شود. اما با این وجود هم رعایت بهداشت و ضد عفونی کردن محل سوراخ کردن گوش از مهم‌ترین مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن گوش است.
شنا کردن بعد از سوراخ کردن گوش
پس از سوراخ کردن گوش یا اصطلاحا پیرسینگ، حداقل تا ۲۴ ساعت باید از شنا کردن پرهیز کنید. البته برخی متخصصان اعتقاد دارند تا خوب شدن کامل سوراخ گوش بهتر است شنا نکنید. چون هنگام شنا در آب ممکن است هرگونه میکروب یا باکتری را وارد بدن خود کنید؛ بنابراین پیشنهاد ما این است که پس از پیرسینگ تا چندین هفته از شنا کردن در استخر، دریا و رودخانه و رفتن به سونا و آب گرم خودداری کنید.
برای پیشگیری از عفونت یا ایجاد گوشت اضافه، بهترین کار این است که تا خشک شدن کامل محل پیرسینگ زمان زیادی را در آب سپری نکنید.
کلام آخر
توصیه می‌کنیم از سوراخ کردن گوش در منزل به شدت پرهیز کنید؛ زیرا این کار به ابزار مخصوص و تخصص نیاز دارد. در صورتی که پیرسینگ گوش به درستی صورت نگیرد و اصول بهداشتی در انجام آن رعایت نشود، احتمال بروز عوارض و مشکلاتی مثل عفونت افزایش می‌یابد؛ بنابراین بهتر است برای سوراخ کردن گوش به کلینیک‌ها یا درمانگاه و نزد افراد متخصص بروید.
پس از اتمام دوره بهبود محل سوراخ گوش هم بهتر است از گوشواره‌های طلا استفاده کنید. چون احتمال ایجاد عفونت و حساسیت طلا کمتر از دیگر فلزات است. برای خرید انواع گوشواره طلا زنانه و گوشواره دخترانه می‌توانید به فروشگاه آنلاین گالری پرسته سر بزنید.
برای اینکه با روش‌های سفارش آنلاین طلا و پرداخت هزینه آشنا شوید، می‌توانید به صفحه نحوه سفارش و پرداخت این وب‌سایت مراجعه کنید. اگر در مورد تعویض یا پس دادن طلای خریداری شده سوالی دارید، می‌توانید به صفحه تعویض و بازگشت کالا مراجعه کنید. اگر پاسخ سوال شما در آنجا نبود، از طریق صفحه تماس با ما از گروه پشتیبانی گالری پرسته کمک بگیرید.
